Aktualności

1 września 1945 roku rozpoczęto przygotowania do otwarcia pierwszej polskiej szkoły w Szprotawie. Swoją edukację rozpoczęło w niej 16 uczniów w wieku od 7 do 18 lat. Pierwszą siedzibą szkoły był budynek przy Placu Ewangelickim 1. Dziś, po 80 latach, otwieramy karty tej niezwykłej kroniki, by powrócić do wybranych chwil, miejsc i ludzi… To krótka opowieść o pierwszych latach pracy i wspomnieniach z początków szkoły, współpracy z rodzicami, borykaniem się z codziennymi trudnościami czy wreszcie sukcesami wychowanków. Swoje wspomnienia prezentują panie: Ewa Biernacka, Wanda Gruszewska, Beata Krawczyk oraz Elżbieta Zając. 

Zapraszamy do obejrzenia wywiadu- kliknij w obrazek lub

Zapraszamy do prezentacji zdjęć z kronik szkolnych - kliknij w obrazek lub link

   W piątkowe popołudnie sala Szkoły Podstawowej nr 1 w Szprotawie wypełniła się po brzegi. Jedynka świętowała swój jubileusz 80-lecia, a mottem gali stały się słowa: „Skrzydła wysoko, korzenie głęboko.” Trudno o lepsze podsumowanie ośmiu dekad historii miejsca, które nieustannie uczy, jak się wznosić - i jak nie zapominać, skąd się wyrosło.

   Uroczystość poprowadził duet niezwykły – nauczyciel z doświadczeniem, pan Rafał Dybowski, i Król Maciuś Pierwszy, w którego wcielił się uczeń klasy 4c, Franciszek Paradiuk. Ich pełne ciepła i humoru dialogi przenosiły publiczność między przeszłością a teraźniejszością szkoły, między powagą historii a lekkością dziecięcej wyobraźni. Bo przecież - jak przypomniał Mały Król - szkoła to nie tylko lekcje i oceny, ale „królestwo przyjaźni, zabawy i marzeń”.

   Podczas gali dyrektor szkoły, pani Olga Tórz-Wciórka, osiemnasta w historii Jedynki, przywołała początki placówki: decyzję o jej powołaniu w sierpniu 1945 roku, pierwszego kierownika – pana Walkowiaka – i siedem dni, które wystarczyły, by szkoła zaczęła tętnić życiem. Była to historia o odwadze i nadziei, o nauczycielach i uczniach, którzy w powojennym świecie odbudowywali nie tylko mury, ale i wiarę w przyszłość.

   Wśród licznych gości znaleźli się przedstawiciele władz samorządowych i oświatowych, m.in. Burmistrz Szprotawy Pan Mirosław Gąsik, Wicewojewoda Lubuski Pan Maciej Siwicki, Wiceprzewodnicząca Rady Miasta Pani Halina Sawa, Wizytatorka Lubuskiego Kuratorium Oświaty Agata Synowiec, przedstawicielka Rady Rodziców Pani Ewa Dudek, dyrektorzy szkół i instytucji oświatowych, a także przedstawiciele lokalnych instytucji, przyjaciele szkoły, emerytowani pracownicy i absolwenci. Ich ciepłe słowa i wspomnienia stały się pięknym świadectwem więzi, która łączy Jedynkę z lokalną społecznością. W ich słowach brzmiała duma, wdzięczność i przekonanie, że Jedynka od dekad jest jednym z najważniejszych serc Szprotawy.

   Szczególnym momentem było wręczenie statuetek „Złote Skrzydła” – symbolicznego podziękowania dla tych, którzy wspierają szkołę, pomagają jej się rozwijać i wierzą w jej misję. Nie zabrakło wzruszeń. W filmie z kronik szkolnych przewijały się twarze dawnych nauczycieli i uczniów, kadry klasowe sprzed dziesięcioleci, uśmiechy utrwalone na pożółkłych fotografiach. Czas wydawał się zatrzymać, a sala wypełniła się ciszą wspomnień. Jakby każda ławka, każdy dzwonek i każdy szkolny korytarz opowiadał własną historię.

   Tydzień jubileuszowy był prawdziwym festiwalem Jedynki - pełnym konkursów, prezentacji, wystaw i spotkań. Gala zwieńczyła te obchody częścią artystyczną: polonezem uczniów klas czwartych, występami wokalnymi, skeczem trzecioklasistów, a także nagraniem z „mówiącym Korczakiem” – przypomnieniem, że Patron Szkoły, Janusz Korczak, wciąż towarzyszy kolejnym pokoleniom uczniów w ich drodze ku mądrości i dobroci.

   Uroczystość zakończyły podziękowania dla nauczycieli, artystów i wszystkich, którzy współtworzą codzienność Jedynki. Na koniec Król Maciuś, z powagą godną swego tytułu, ogłosił:

   „Święto trwa dalej – w naszych sercach i rozmowach!” I chyba każdy obecny wiedział, że to prawda. A potem – już bez sceny, reflektorów i mikrofonów rozpoczął się najpiękniejszy epilog: spacer po szkolnych korytarzach, gdzie czekały kroniki, stare dzienniki, fotografie i listy – małe skarby pamięci.

   Do zobaczenia na stuleciu Jedynki.

Link do galerii zdjęć z jubileuszu - kliknij

20 października uczniowie klas ósmych stworzyli przed Szprotawskim Domem Kultury, jak i przed wejściem głównym do naszej szkoły instalacje poetyckie „ZADEPTANE SŁOWO ” wykonane z odpowiednio wyciętego szablonu z polimeru o wymiarach 1x1 m. Te poetyckie ślady zostały stworzone jako podsumowanie i uwieńczenie projektu - realizowanego w ramach projektu „#zaSZTUKaj po raz 2”, dofinansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w programie Dom Kultury+ 2025 (NCK) przy udziale i pomocy uczestników warsztatów poetyckich ”ODKRYJ W SOBIE POETĘ”. Naczelnym założeniem projektu w module „ŚLADY POEZJI” było stworzenie około 2-3 takich „odbić” na chodniku, które ukażą przechodniom słowa, które z każdym dniem, tygodniem, miesiącem będą na ich oczach się zacierać, co będzie realnie nawiązywać do treści odciśniętego w krajobrazie miasta utworu. Wiersz ten będzie co jakiś czas fotografowany tak, aby uwiecznić jego zacieranie i powolne zanikanie, co nada nowego wymiaru i wyrazu do kolejnej interpretacji tego utworu w postaci GIF-a.

Uczniowie klasy 3d wybrali się na jesienny spacer do Parku Goepperta w Szprotawie. W czasie obserwacji przyrody poszukiwali oznak jesieni, zwracali uwagę na rośliny i ptaki znajdujące się w pobliżu. Spacer posłużył jako wprowadzenie do wykonania prac grupowych o warstwach lasu. Uczniowie gromadzili materiał przyrodniczy, który umieścili w swoich pracach. Efekty były bardzo ciekawe, a praca w grupie okazała się bardzo dobrym doświadczeniem.