Czerwcowe popołudnie, przyniosło ze sobą wyjątkowy moment – uroczyste zakończenie roku szkolnego klas ósmych, przed którym odbyła się pożegnanie trzecioklasistów z pierwszym etapem edukacji. Były to chwile pełna wzruszeń, wspomnień i nadziei. Chwila, w której czas jakby zatrzymał się na moment, by oddać głos temu, co najważniejsze – młodości, marzeniom i wdzięczności.
Uroczystość pożegnania absolwentów rozpoczęła się częścią oficjalną, podczas której pani dyrektor Olga Tórz-Wciórka skierowała do uczniów ciepłe i pełne otuchy słowa. Głos zabrała również przedstawicielka rodziców, pani Joanna Mróz, dziękując nauczycielom za opiekę i wsparcie, a uczniom za trud i zaangażowanie w minionych latach. Ósmoklasiści, z powagą i wzruszeniem, złożyli swoje uroczyste ślubowanie – symbol pożegnania i obietnicy pamięci.
Każda klasa ósma została zaproszona na środek. Przed oczyma zgromadzonych rozgrywał się piękny obraz młodych ludzi odbierających wyróżnienia za wysokie wyniki w nauce, sukcesy dydaktyczne, osiągnięcia sportowe, pracę w Samorządzie Uczniowskim oraz zaangażowanie w działalność wolontariacką. Płynęły podziękowania dla uczniów, ale i dla rodziców, którzy wspierali swoje dzieci w codziennym trudzie i radościach. Słowa uznania i pożegnania wybrzmiały również w przemówieniu przedstawiciela klas siódmych oraz samych ósmoklasistów. Uczniowie dziękowali nauczycielom, rodzicom, kolegom i koleżankom – za lata wspólnej nauki, za przyjaźnie i za wszystkie te chwile, które budują wspomnienia.
Ważnym punktem uroczystości było przekazanie pocztu sztandarowego młodszym kolegom z klas siódmych – gest, który łączy pokolenia uczniów i przypomina o ciągłości szkolnych tradycji.
Po części oficjalnej nadszedł czas na Galę Talentów „Superjedynki”– barwny przegląd młodzieńczej pasji i wyobraźni. Publiczność mogła podziwiać występy muzyczne i taneczne, pokaz sztuk walki, popis sprintera, magika, mistrza kostki Rubika, a także odważne trio rowerowe prezentujące swoje umiejętności. Na scenie wybrzmiała poezja o melancholijnym klimacie. Wystąpiła również grupa "Pierwszaków-Ósmaków”.
A gdy ostatni dźwięk oklasków umilkł, wybrzmiała melodia, która połączyła wszystkich obecnych – Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy Marka Grechuty. Pieśń, która tego dnia stała się mostem między tym, co było, a tym, co dopiero przed nami.
Zapraszamy na nasz facebookowy profil, gdzie oprócz zdjęć z uroczystości znajdziecie wspaniałe dwa występy naszych trzecioklasistów - link
